بررسی بیان ژن ۱esr در نمونه های بلوک پارافینه ی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین تومور بدخیم و سرطان منجر به مرگ در زنان می باشد. برخی نشانگرهای زیستی به عنوان عوامل تخمین پاسخ دهی به درمان کاربرد دارند. مثال واضح و رایج در این مورد، گیرنده ی استروژن است و ارتباط معنی داری بین حضور گیرنده (er+ یا estrogen receptor) با احتمال ابتلا به سرطان پستان وجود دارد. هدف از این مطالعه، اندازه گیری بیان گیرنده ی استروژن α در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش ها: در این مطالعه، تعداد 20 نمونه ی بافت پارافینه از افراد مبتلا به سرطان و 10 نمونه ی سالم جمع آوری شد. پس از پارافین زدایی، استخراج rna با محلول rnx plus انجام گردید. cdna (complementary dna) با روش رونویسی معکوس به وسیله ی آنزیم m-mulv (moloney murine leukemia virus) سنتز شد. بیان ژن با روش real time pcr (real-time polymerase chain reaction) نسبی سنجیده شد و ژن گلیسر آلدهید فسفات دهیدروژناز (gapdh یا phosphate dehydrogenase-3 glyceraldehyde) نیز به عنوان شاهد داخلی استفاده گردید. یافته ها: با مقایسه ی بیان ژن گیرنده ی استروژن α در بافت های سرطانی نسبت به نمونه های سالم، افزایش بیان در تمام نمونه های سرطانی بیشتر دیده شد. نتایج نشان داد که با افزایش مرحله ی بیماری، میزان بیان گیرنده ی استروژن α افزایش می یابد (0001/0 > p). نتیجه گیری: میزان بیان ژن گیرنده ی استروژن α در نمونه های سرطانی به طور قابل توجهی افزایش می یابد. بنابراین، اندازه گیری بیان این ژن، می تواند به عنوان عامل مؤثر در تشخیص و پی گیری پاسخ دهی به درمان به کار رود.